Κορυφές

Κορφής της Οχης

Προφήτης Ηλίας (1399μ.)

Η κορφή της Οχης συνδυάζει το μύθο και το άγριο απόκοσμο τοπίο που καλύπτεται συχνά από ομίχλη και σύννεφα αέρα. Η κορφή κυριαρχείται από τεράστιους σκούρους βράχους αμφιβολίτη και σερπεντίνη που καλύπτονται από λειχήνες. Λίγες κορφές στην νότια Ελλάδα έχουν παρόμοια ηφαιστειακά πετρώματα. Οι βράχοι μοιάζουν να οχυρώνουν την κορφή σαν κάστρο γι αυτό και η πρόσβαση γίνεται από συγκεκριμένα περάσματα στα ανατολικά και τα βόρεια.

Προφήτης Ηλίας

Η κορφή της Οχης ήταν τόπος λατρείας της Ηρας όπως φανερώνει ο μύθος και η μυστηριώδης παρουσία του Δρακόσπιτου. Συνεχίζοντας την παράδοση το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία διατηρεί έως σήμερα τον προσκυνηματικό χαρακτήρα της κορφής. Η θέα που προσφέρει η κορφή προς τις Κυκλάδες αλλά και προς το βόρειο Αιγαίο είναι εκπληκτική.

 

 Γιούδας

Κορφή του Γιούδα (1386 μ.)

Είναι η δεύτερη ψηλότερη κορφή της Οχης και ορθώνεται δίπλα και ανατολικά του Προφήτη Ηλία. Η πρόσβαση γίνεται από τα νότια, γιατί η βόρεια πλευρά κόβεται απότομα σχηματίζοντας έναν εντυπωσιακό τοίχο με απότομα βράχια. 

Η βλάστηση στους γκρεμούς των δύο κορφών της Οχης έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί σε σχισμές βράχων και απροσπέλαστα σημεία επιβιώνουν δασικά είδη όπως καστανιές, σορβιές, δρυς, φράξοι και αρκουδοπούρναρα. Λίγο χαμηλότερα η υπερβόσκηση και η φωτιά έχει αφανίσει την δασική βλάστηση. Το πιο ενδιαφέρον είδος δέντρου που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Οχη είναι λίγα δέντρα ίταμου (Taxus baccata) στην βόρεια κόψη του Γιούδα που θεωρούνται απομεινάρια αρχαίου δάσους. Εκτός από τα λιγοστά δέντρα-μνημεία, στους γκρεμούς της Οχης και του Γιούδα βρίσκουν καταφύγιο μερικά από τα σπάνια και ενδημικά φυτά της περιοχής όπως το κολχικό της Εύβοιας (Cholhicum euboeum), το κεράστιο του Ρουνεμάρκι (Cerastium runemarkii), η Silene pentelica, είδη ασπέρουλας, σκαμπιόζας, άγριου σκόρδου κ.α. Αυτά τα είδη έχουν επιβιώσει απομονωμένα για χιλιετηρίδες και είναι πλήρως προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες και αντίξοες συνθήκες των κορυφών του βουνού. 

Γύρω από τις κορυφές της Οχης φωλιάζει ο πετροκότσυφας και θα συναντήσουμε ακόμη τον σκουρόβλαχο, την χαμοκελάδα, τη δενδροσταρήθρα και τον σταχτοπετροκλή. Τα είδη αυτά έχουν μικρούς πληθυσμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση γι αυτό είναι αυστηρά προστατευόμενα.

 

Κορφή Μπούμπλια

Κορφή Μπούμπλια και Λάκκα Μπούκουρα

Η κορφή Μπούμπλια υψώνεται σαν πυραμίδα πάνω από το χωριό Άγιος Δημήτριος και υψώνεται επίσης χαρακτηριστικά πάνω από το φαράγγι του Δημοσάρη. Ένα ορεινό μονοπάτι ξεκινάει από το χωριό και περνάει από τη Λάκκα Μπουκουρα (όμορφο λιβάδι στα αρβανίτικα) όπου φυτρώνουν πλατάνια και κυλούν δροσερά νερά. Πλησιάζοντας την Μπούμπλια το τοπίο καλύπτεται από τεράστιες επίπεδες επιφάνειες σιπολινομάρμαρων που αφήνουν κενά ενδιάμεσα όπως οι παγετώνες.  Η θέα από τη κορφή είναι μοναδική. Ακολουθώντας την ομαλή κορυφογραμμή προς τα ΒΑ φθάνουμε σε πυκνό δάσος αριας πάνω από το χωριό Καλλέργου.

 

Βουνά του Καβοντόρου

Τα βουνά του καβοντόρου

Στη συνέχεια της κορφής της Οχης και του Γιούδα προς τα ανατολικά βρίσκονται άλλες κορφές των βουνών που σχηματίζουν μια κορυφογραμμή που καταλήγει στο ακρωτήριο Καφηρέας. Πρώτα συναντάμε το Σαμάρι (….), μετά την Κερασιά (1.227μ), το ορεινό σύμπλεγμα της Πρόκας (965μ.) και ο Προφήτης Ηλίας του Καβοντόρου (930μ.). Η Κερασιά είναι ομαλός ορεινός όγκος και στην κορυφή της συναντάμε ένα σχηματισμό από αμφιβολίτες παρόμοιο με την κορφή της Οχης. 

 

Η Πρόκα και ο Προφήτης Ηλίας έχουν τραχύ ανάγλυφο και δασωμένες υπώρειες με πλατάνια και πιο χαμηλά ερεικώνες. Μεταξύ της Πρόκας και του Προφήτη Ηλία σχηματίζεται ένα μοναδικό πέτρινο πέρασμα, η Ανεμοπύλα, που επιτρέπει να περάσει κανείς από την νότια στην βόρεια πλευρά των δύο βουνών. Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να βρεθεί κανείς σε αυτό το ορόσημο που πάντα φυσάει και προσφέρει μια υπέροχη θέα. Η Ανεμοπύλα έχει ιστορικό ενδιαφέρον γιατί εδώ εικάζεται ότι είχε το ορμητήριό του ο ιππότης Λικάριος. Εξάλλου στον Προφήτη Ηλία σώζονται τα ερείπια παλαιού και άγνωστου κτίσματος. Περνώντας από την Ανεμοπύλα στην βορεινή πλευρά βρισκόμαστε σε ένα εκτεταμένο και πυκνό δάσος αιωνόβιων αριών που κατεβαίνει χαμηλά έως το Βαθύρεμμα. Εδώ θα συναντήσουμε τις μοναδικές δενδρώδεις κουμαριές της περιοχής καθώς και πουρναρόδεντρα.